Czy wiesz, czym jest ćwiczenie mindfulness? Mindfulness nie polega na relaksie, choć relaks jest efektem praktyki mindfulness.

Czym jest uważność (mindfulness)?

Mindfulness nie jest oczywiście religią, ani nie dąży do przekroczenia zwykłego życia. Mindfulness zakłada, że każda myśl, która pojawia się w naszej głowie, powinna być obserwowana. Jednak mindfulness to zdolność umysłu do obserwowania doświadczenia poprzez akceptację i spokój, zawsze bez osądzania i krytyki.

Sposoby praktykowania uważności (mindfulness).

Istnieją dwa sposoby praktykowania mindfulness.
1. Formalna medytacja: przyjmujemy wygodną postawę i koncentrujemy uwagę na zewnętrznym obiekcie.
2. Medytacja nieformalna: polega na wprowadzeniu uważności do codziennych sytuacji. Świadomość procesu działań, które wykonujemy w momencie ich wykonywania.
Praktyka mindfulness ma bardzo dobry wpływ na człowieka. Jednostka potrafi przyjmować sytuacje i wydarzenia bez rezygnacji, tzn. akceptować rzeczywistość i przyjmować ją pozytywnie.

Akceptacja przechodzi przez szereg faz, nie jest procesem natychmiastowym: awersja, instynktowna reakcja na nieprzyjemne uczucia. Ciekawość jest powrotem do dyskomfortu, ale pytaniem siebie: co czuję? Tolerancja to etap, w którym znosimy ból emocjonalny, ale mimo to nie przestajemy się opierać. Na etapie przyzwolenia pozwalamy uczuciom przychodzić i odchodzić. I wreszcie przyjaźń, w której doceniamy wartość doświadczenia.

Dzięki praktyce mindfulness staramy się odpuścić i uwolnić się od pewnych rzeczy. Powinniśmy obserwować przychodzenie i odchodzenie naszych myśli, nie powinniśmy się osądzać ani blokować naszych myśli. Powinniśmy je po prostu obserwować i pozwolić im odejść. Zaufaj sobie i otwórz się na to, by uczucia, pomysły i doznania przychodziły naturalnie. Nie dąż do osiągania celów – to cię ogranicza i oddala od fundamentów mindfulness.

Efekty mindfulness.

Dzięki praktyce mindfulness możemy rozwinąć pewne bardzo korzystne umiejętności. Na przykład, uspokaja umysł poprzez skupienie się na przedmiotach. Pomoże nam to odnieść się do tych rzeczy, które docierają do naszej świadomości, i poradzić sobie z nimi.  Staniemy się obserwatorami własnych doświadczeń emocjonalnych. Ta obserwacja naszych myśli będzie pozbawiona osądzania, oczekiwań i przywiązania.